Ander eta Yul: Ander, zigorra bete ondoren espetxetik atera ondoren, aitaren etxera itzuli da, beste norabait joateko baliabiderik ez duelako. Itzulerako bidaian, oroitzapen eta premonizio zaharrak pilatzen zaizkio barruan, eta, alde egiteko indar berarekin, jatorrira proiektatzen dute. Itzulerak familia baten nostalgia itzultzen dio, zeinarekin edozein harreman mota moztu baitzuen, eta hiri-paisaiak, dastatuz zeharkatzen duenak, ukitu egiten duen maitasun baten aurrean kokatzen du. Zoriona ukatua balitzaio bezala. Baina itzulerak Yulekin, bere lagunik onenarekin, aurkitzen du berriro, mendi eta ikasketetako lagunarekin.