Hauxe da Paularen istorioa, hogeita hamar urteko emakume urbanita bat, ama izan berria. Segurtasunik gabe eta galdua sentitzen da. Gauetan bost aldiz jaikitzen da bere haurtxoak arnasa hartzen duen ikusteko. Frustratuta sentitzen da ezin duelako lana berreskuratu, eta ezinezkoa zaio etxetik lan egitea. Bakarrik dago, bikotekideak asko bidaiatzen duelako, eta, elkar ikusten dutenean, haurra ez esnatzeko ahopeka eztabaidatu besterik ez dute egiten. Haurtxoa bonba atomiko bat bezalakoa izan da, zeukan bizitza lehertarazi duena.